Blok cinder digunakan untuk meletakkan dinding menanggung beban bangunan atau mendirikan sekatan. Bahan ini diperbuat daripada tiga komponen utama: agregat (slag, habuk papan, bata pecah halus, kerikil dan lain-lain), air dan pengikat (biasanya simen). Sifat utama blok cinder bergantung pada jumlah pengikat dan kualiti, serta sifat pengisi.
Penunjuk utama konkrit sanga ialah ketumpatan dan kekuatan mampatannya. Sifat bahan ini diuji pada sampel standard, kiub dengan sisi yang sama 15 sentimeter. Sampel disimpan selama 28 hari di bawah keadaan pengerasan biasa. Jenama blok cinder ditetapkan oleh huruf M, dan nombor berikutnya ialah had beban mampatan. Gred ketumpatan minimum blok cinder ialah M25, maksimum ialah M200.
Sekiranya bahan utama dalam pembuatan blok cinder adalah sanga, maka ketumpatan kiub blok akan menjadi 1700 kilogram, ini dengan syarat bahawa blok cinder adalah pepejal, dalam hal ini kekonduksian terma meningkat, yang menjadikan dinding blok cinder sejuk, mereka perlu dilindungi tambahan. Lompang dalam bahan boleh mencapai sehingga 40%, oleh itu ketumpatan akan berkurangan kepada 1000 kilogram.
Ketumpatan blok cinder boleh ditingkatkan dengan memilih komponen utama campuran dan menggunakan plasticizer.
Rintangan fros blok cinder mencirikan sifat bahan dalam keadaan tepu air untuk menahan kitaran pembekuan dan pencairan berselang-seli. Pekali rintangan fros bagi blok ialah 35.
Dua penunjuk terakhir blok cinder bergantung pada kandungan air dalam bahan; semakin rendah jumlahnya, semakin kuat bahan, semakin tinggi pekali rintangan frosnya. Blok berdasarkan sanga dibuat dengan menekan, yang bermaksud kekuatan, ketumpatan dan rintangan fros bahan adalah tinggi.
